Nowe podejście do nauczania opiera się na przeświadczeniu, że dziecko w sensie nauki, to nie jest puste naczynie do którego tylko nauczyciel wlewa swoją wiedzę. Dziecko ma swój świat i drzemiący w nim potencjał, który dobry nauczyciel może obudzić i pozwolić mu rozwinąć się (naturalne predyspozycje dziecka).  Rozumiejąc różnorodność dzieci, nauczyciel szlifuje ten naturalny diament jakim jest potencjał każdego dziecka, stając się jego PIERWSZYM nauczycielem.

PIERWSZY NAUCZYCIEL – KADRA

Nasi nauczyciele nauczają w taki sposób, w jaki oczekują tego dzieci, a nie poprzez narzucanie wiedzy, którą muszą posiąść. Dlaczego? Bo świat się zmienia i przyśpiesza. Nie można nauczać w ten sam sposób przez 200 lat, gdy wokół zmieniło się wszystko. My również. Prawdziwy potencjał tkwi w samym dziecku o czym świadczą wyniki testu kreatywności. Potencjał niestety  obniża się w trakcie tradycyjnego kształcenia.

W Dobrej Szkole dbamy o to, aby kreatywność uczniów i nauczycieli nie zanikała. Zmieniamy metody pracy i podejście do dzieci, by ich potencjał rozwijał się w tempie dla nich właściwym, z poszanowaniem różnorodności i spontaniczności.

Nasze doświadczenie:

  • ucząc w szkole ponadgimnazjalnej, nauczyciele przygotowują młodzież do egzaminu dojrzałości. Wiedzą jaki zakres wiedzy  młodzież nie opanowała na niższych etapach kształcenia,
  • współpracując ze szkołą w Inverigo we Włoszech, poznaliśmy praktyczne rozwiązania oparte na pedagogice Montessori i Reggio. Rozwiązania jakie są powszechnie wykorzystywane na świecie w szkołach XXI w.,
  • dzięki współpracy z Finlandią, korzystamy z doświadczeń w zakresie metod i technik doskonalenia nauczycieli, przygotowujących ich do rozwoju kreatywności dzieci.

DRUGI NAUCZYCIEL  ŚRODOWISKO DZIECKA

w którym żyje, rozwija i uczy się (inne dzieci, rodzice). Tworzy się złożone środowisko, które również oddziaływuje na rozwój dziecka. Tworzą się relacje i zależności, powiązania i interakcje, tworzy się kolejny naturalny ekosystem. Szkoła jest przedłużeniem środowiska domowego tworzonego przez rodziców oraz środowiska naturalnego z jakim dziecko spotyka się każdego dnia.

Środowisko dziecka powinno pobudzać dziecko do samodzielnego działania i odkrywania. Prowokować dzieci do kreatywnej twórczości, ekspresji i udziału w projektach. Skoro w dziecku tkwi potencjał do samodzielnego rozwoju, rolą szkoły jest tworzenia takiego środowiska pracy, które temu sprzyja.

Zbyt duże 25-30 osobowe zniechęcają dzieci do pracy. Dominuje w nich nauczyciel a dziecko od najmłodszych lat zmuszane jest do słuchania i biernego wykonywania poleceń nauczyciel. Nie ma w tym  modelu miejsca na kreatywność i dziecięcą spontaniczność.

Dobra Szkoła to małe klasy i praca w grupach zamiast nudnych lekcji w których dominuje nauczyciel.

Dobra Szkoła proponuję pracę w małych klasach 15-18 osobowych. Nauczyciel wspiera dziecko w działaniach i staje się partnerem w poznawaniu świata. Poprzez stymulowanie aktywności w pracy zespołowej, dzieci uczą się wzajemnie od siebie, nawiązują pozytywne relacje uczeń – uczeń, uczeń-nauczyciel i uczeń-rodzic. Małe grupy to naturalne środowisko w jakim dziecko przebywa w warunkach domowych i podczas zabaw. Przedłużenie tego środowiska w warunkach szkolnych wzmacnia motywację wewnętrzną dziecka i zmienia jego postrzeganie szkoły jako miejsca do nauki i rozwoju.
Nawiązaliśmy współpracę z lokalnymi instytucjami i firmami, aby dzieci poznawały w naturalnych warunkach, czym jest ekologia, funkcjonowanie zakładów w których pracują ich rodzice. Poszerzamy w ten sposób wiedzę teoretyczną o praktyczne doświadczenia.
Formy i metody pracy tworzą POSZERZONĄ RODZINĘ, składającą się z koleżanek, kolegów, nauczycieli, rodziców, pracowników firm. Suma życiowych doświadczeń tej rodziny staje się DRUGIM nauczycielem. Myślimy o szkole jak o żywym organiźmie, który dziecko porusza, inspiruje i wywołuje refleksję. Każdy element tego organizmu jest równo ważny w edukacji dzieci.

Nasze doświadczenia – korzystanie z osiągnięć szkół z:

  • Hiszpanii: wykorzystanie uzdolnień artystycznych w rozwoju kreatywności dzieci;
  • Turcji: wykorzystanie grafiki, malarstwa nie jako martwych ozdób na szkolnych ścianach, korytarzach, lecz jako element do poszukiwań badawczych nad kulturą regionu  i pogłębiania wiedzy na temat różnych form artystycznych;
  • Danii: wykorzystanie edukacji ekologicznej w działalności wychowawczej szkoły.